ظاهرا نمی شود آقای محمد جواد ظریف حرفی بزنند و این صحبت با حاشیه همراه نباشد. از همان‌روز نخست که آقای ظریف وزیر خارجه شده است چه درایران چه درآمریکا و چه درهرجای دیگر هرصحبتی که وی به زبان آورده با حاشیه همراه بوده است.
آقای ظریف که علاقه زیادی هم به فیسبوک دارد ظاهرا عرصه سیاست بین‌المللی را با استاتوس‌های فیسبوک و لایک بازی اشتباه گرفته‌اند. یک روز می‌گویند مجید توکلی را نمی‌شناسند. حالا هم [گفتگو با لوموند] می‌گویند اعدام سیاسی نداشته‌ایم. یعنی این همه آدم درجمهوری اسلامی اعدام شده‌اند هیچ‌کدامش به دلیل سیاسی نبوده است؟ آقای ظریف آهسته‌تر کن باهم برویم. به نظر می رسد آقای ظریف آن قدر مشغول فیس بوک و فیس بوک بازی و این برنامه هااست که تمرکز خود رابر آنچه می گوید از دست داده است. ایشان نمی داند که درزمانه فیس بوک و توییتر هر کلامی که از دهان کسی خارج شود دیگر همه دنیا از آن خبر دار می شوند. درزمانه شبکه های اجتماعی ماله کشی و حاشا کردن عملا از محالات شده است. آن قدر قدرت شبکه های اجتماعی زیاد شده که انعکاس یک جمله ساده بدون اغراق درهمه جا می‌پیچد. قضیه درمورد آقای ظریف آن قدر حاد شده که دیگر ماله‌کشان هم این روزها سکوت اختیار کرده‌اند تا بیش از این آش شور نشود.
اگر آقای ظریف می‌خواهد همچنان فیسبوک بازی کند مشکلی نیست مشکل این است که یا وی حرفی نزند یا اگر می‌زند دیگر ماله‌کشان به دنبالش راه نیافتند و نگویند که منظور چیز دیگری بوده است. دردنیای امروز اگر می‌خواهید درفیس بوک باشید باید بدانید که دقیقا چه می‌گویید و چه نمی‌گویید درغیر این صورت جای فیسبوک جای شما نیست.
ای ظریف! عرصه فیس بوک نه جولان‌گه تست.
sirvannejavi 